[6]"Krzywda. Historia moich blizn" Eve Ainsworth|Recenzja

...zawsze miałam w sobie niezłe bagno. Czułam, że nie jestem tym, kim powinnam być, a moja matka jest bez przerwy mną rozczarowana. Mimo to nigdy się nie poddawałam, zawsze byłam pewna siebie i wygadana, ale niedawno umarł mi dziadek. Byliśmy naprawdę blisko. Jest mi z tego powodu strasznie przykro, ale nie mam z kim o tym pogadać. Mam świetnych przyjaciół, ale nie chcę ich dołować..

Wiadomo, że każdy umiera i prędzej czy później śmierć zawita do drzwi naszej ukochanej osoby. Właśnie, wiemy to wszystko jednak kiedy ta tragedia dotyka nas to nie możemy w nią uwierzyć. Zachowujemy się tak jakbyśmy przed chwilą się o niej dowiedzieli i mieli za chwilę napisać jej definicje w zeszycie.

Gabi jest popularna,dobrze jeździ na desce. Wydaje się, iż powinno tryskać od niej szczęście. Jednak dziewczyna w życiu nie ma łatwo, niedawno zmarł jej dziadek, a na dodatek niezbyt dogaduje się z rodzicami. 

Mama jednak tylko wzdycha i wpatruje się we mnie ze smutkiem, jakbym była największym rozczarowaniem jej życia.

To wszystko zaczyna ją przytłaczać. Gabi sięga po żyletkę. Na samym początku się boi, ale po pierwszym cięciu zauważa ulgę. Jakby wszystkie siedzące w niej negatywne emocje uciekły, jednak  trwało to tylko chwilę. 

Dziewczyna wie, że to jest złe, ale nie potrafi tego przerwać. Całe szczęście posiada przyjaciółkę, która stara się jej pomóc. 

Ukryłam żyletkę za lustrem. Cieszę się, mogąc znów ją chwycić. Cóż za naturalne uczucie. Chłodny metal dobrze się układa między moimi palcami. Zupełnie jakby do nich pasował.

Ważną rolę w pomocy dziewczynie ma Alfi. Dotychczas niezauważalny kolega z paczki. Jednak dwójka nastolatków zaczyna coś do siebie czuć , a chłopak stara się wyciągnąć dziewczynę z bagna. Czy tej dwójce się uda? Czy nastolatki nie będzie się dało już uratować?

Najgorsze są koszmary, bo wgryzają się w zdrowe sny i rozszarpują je na strzępy. Ciągną się bez końca i zapuszczają korzenie  w moim mózgu.

Krzywda. Historia moich blizn jest książką odpowiednią dla dzieci jak i ich rodziców. Może dzięki niej znaleźliby podobne objawy u swojego dziecka? Jedynym minusem było dla mnie zakończenie, gdyż nie wiedziałam czy chodzi dosłownie o czynność, czy o przysłowie. Całościowo książka jest ciekawą alternatywą od typowo młodzieżowych książek. 

★★★★☆

To moja wina, że boli mnie tak bardzo. To kara. Cieszę się, że rana jest taka czerwona i rozjarzona. Przypomina mi o wszystkim, na co zasługuję. Wcieram krem z taką pasją, że zaczyna mnie piec. Wtedy pocieram jeszcze mocnej, bym znów poczuła odrętwienie.